دلیل پریدن پلک چشم چیست؟

پرش پلک از محسوس بودن تا آزاردهنده بودن تغییر می‌کند. تیک چشمی به طور معمول در مدت زمان کوتاهی برطرف می‌شود، اما ممکن است پس از چند ساعت، چند روز یا بیشتر دوباره تکرار شود.

به گزارش برنا؛ پرش پلک از محسوس بودن تا آزاردهنده بودن تغییر می‌کند. تیک چشمی معمولاً در مدت زمان کوتاهی برطرف می‌شود، اما ممکن است پس از چند ساعت، چند روز یا بیشتر مجدد تکرار شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

“پرش پلک” چشم یک حرکت غیر ارادی چشمی است که ممکن است یک تا دو دقیقه طول کشد، در این مطلب در مورد علل، علائم و راه‌های درمان و کاهش پرش چشم توضیحات بیشتری می‌دهیم.

پرش پلک چشم یا تیک عصبی چشم چیست؟

پرش یا تیک عصبی چشم یا اگر دقیق‌تر بگوییم پرش پلک چشم – یک اسپاسم و گرفتگی غیر قابل کنترل ماهیچه‌های پلک چشم است. در بیش‌تر موارد، این عارضه تنها چند دقیقه طول خواهد کشید، اما برخی اوقات ممکن است تا روز‌ها و یا حتی بیش‌تر ادامه داشته باشد.

زمانی که فرد دچار پرش چشم می‌شود، تصور می‌کند که همه‌ی اطرافیان متوجه‌ی مشکل او هستند. اما در بیش‌تر موارد این مشکل به راحتی قابل مشاهده توسط دیگران نیست. در پزشکی به مشکل پرش پلک چشم مایوکیمیا گفته می‌شود.

چه چیزی باعث پرش پلک می‌شود؟ علت چیست؟

اسپاسم پلک‌ها، ممکن است بدون علت قابل شناسایی رخ دهد، از آنجایی که به ندرت نشانه‌ای از یک مشکل جدی هستند، علت معمولا مورد بررسی قرار نمی‌گیرند با این وجود، ممکن است پرش پلک، بخاطر علل زیر ایجاد یا تشدید شود:

سوزش چشم

آسیب پلک

خستگی

کمبود خواب

پرکاری فیزیکی

عوارض جانبی دارو

فشار و استرس

مصرف الکل، تنباکو یا کافئین

اگر اسپاسم مزمن شود، ممکن است آنچه را که به نام "اسپاسم مزمن خوش خیم" شناخته می‌شود، داشته باشید نامی که برای چشمک زدن و یا چشمک زدن مزمن و غیر قابل کنترل انتخاب شده است این وضعیت، معمولا بر دو چشم تاثیر می‌گذارد علت دقیق این وضعیت ناشناخته است، اما موارد زیر ممکن است سبب افزایش اسپاسم شوند:

بلفاریت یا التهاب پلک

ورم ملتحمه

چشم‌های خشک

تحریک کننده‌های زیست محیطی مانند باد، نور خورشید یا آلودگی هوا

خستگی

حساسیت به نور

فشاربیش از حد

الکل یا کافئین

سیگار کشیدن

پرش پلک می‌تواند عوارض بیماری جدی باشد

به ندرت، اسپاسم پلک‌ها علامت یک اختلال جدی مغز یا اعصاب است وقتی که پرش‌های پلک از این شرایط جدی‌تر است، تقریبا همیشه با علائم دیگر همراه می‌شوند.

اختلالات مغزی و عصبی که ممکن است موجب بروز پلک شوند عبارتند از: فلج بل (فلج صورت)، که وضعیتی است که باعث می‌شود یک طرف چهره شما به سمت پایین حرکت کند.

دیستونی که موجب اسپاسم غیرمنتظره عضلانی و قسمت اعصاب منطقه آسیب دیده می‌شود.

دیستونی گردن (تورتیکولیس اسپاسمودی)، که سبب اسپاسم گردن به طور تصادفی و چرخش سر به موقعیت‌های ناراحت کننده می‌شود.

مولتیپل اسکلروز (MS) که یک بیماری سیستم عصبی مرکزی است، که باعث مشکلات شناختی و حرکتی و خستگی می‌شود.

بیماری پارکینسون، که می‌تواند باعث لرزش اندام، سختی عضلات، مشکلات تعادل و مشکل صحبت کردن شود.

سندرم تورتز، که توسط حرکت ناخواسته و تیک‌های کلامی مشخص می‌شود.

خراش‌های قرنیه ناشناخته همچنین، می‌تواند باعث ایجاد پرش‌های پلک شود، اگر فکر می‌کنید آسیب‌های چشم را تجربه کرده اید، فورا به پزشک متخصص مراجعه کنید چرا که خراش قرنیه، می‌تواند آسیب دائمی چشم ایجاد کند.

آیا هنگام پرش پلک، نیاز به معاینه‌ پزشک است؟

پرش پلک ،به ندرت به اندازه کافی برای نیاز به درمان پزشکی جدی و اضطراری است با این حال، اسپاسم پلک مزمن ممکن است، نشانه ای از اختلال مغزی یا سیستم عصبی جدی تر باشد اگر شما با اسپاسم پلک مزمن همراه با هر یک از علائم زیر روبرو هستید، ممکن است معاینه ی پزشک لازم باشد :

چشم شما قرمز، متورم یا دچار خستگی غیرعادی است.

پلک فوقانی شما به سمت پایین می رود.

پلک شما به طور کامل هر زمانی که پلک های خود را تکان می دهید، بسته می شود.

پرش چندین هفته ادامه دارد.

دردناک شروع می شود ،بر قسمت های دیگر چهره شما تاثیر می گذارد.

درمان‌های خانگی برای از بین بردن پرش پلک چشم

۱. کمپرس گرم

کمپرس گرم، عضلات چشم را به خوبی آرام و در نهایت، حرکات ناخواسته پلک‌ها را متوقف می‌کند، حوله یا دستمالی را در آب گرم فرو کنید پس از فشردن آن، آن را بر روی پلک چشم قرار دهید، تا زمانی که گرما از بین می‌رود این فرآیند را ۵-۶ بار در روز تکرار کنید.

۲. موز

یکی از شایع‌ترین علل شل شدن پلک چشم، کمبود پتاسیم است. موز را به طور مرتب مصرف کنید، زیرا مقدار زیادی پتاسیم را در بر می‌گیرد، که به غلبه بر برانگیختگی و پرش پلک کمک می‌کند.

۳. تکنیک آبرسانی

اسپری کردن، جایگزین آب گرم می‌تواند به حل مسئله پلک‌ها کمک کند مژه‌های خود را با آب گرم بشویید تا آرامش پیدا کنید.

۴. کلسیم

کلسیم، عنصر مهمی برای نگه داشتن اعصاب و سیستم عصبی سلامت است به منظور متوقف کردن پرش چشم، مواد غذایی غنی از کلسیم مانند:شیر، ماست، پنیر و آب پرتقال میل نمایید.

۵. منیزیم

منیزیم، به حفظ عضلات و عملکرد عضلانی نرمال کمک می‌کند و بنابراین یک درمان مؤثر برای درمان شوک چشم، مصرف مواد غذایی غنی از منیزیم، مانند آووکادو، دانه ها، لوبیا، آجیل، سبزی برگ و ... است.

پرش پلک و هرآنچه که باید درباره آن بدانید

۶. گلاب

گلاب، لوسیون چشمی است، این پاک کننده، بی ضرر به عنوان یکی از راه حل‌های اصلی تحریک شدن پلک که آلودگی است، استفاده، و از گلاب، به عنوان قطره چشم برای تمیز کردن، تغذیه، و آرام کردن ماهیچه‌های چشم کمک گرفته می‌شود فقط یک پد پنبه را در گلاب، آغشته کرده و چشم‌ها را با آن بشویید.

۷. بخار

بخار، یکی دیگر از روش‌های خوب درمان چشم‌ها است، بخار حرکت عصبی را کاهش می‌دهد و تمام آلودگی را از منافذ پوست می‌شوید تمام کاری که باید انجام دهید اضافه کردن چند قطره اکالیپتوس در آب جوش است و به مدت ۱۰ دقیقه به طور منظم صورت خود را بخور دهید.

۸. خیار

یکی از بهترین راه‌ها برای تسکین عضلات چشم و آرامبخشی حرکت عصبی، خیار است چرا که دارای خواص ضد التهابی است، که به طور طبیعی عضلات چشم را ریلکس میکند، یک قطعه خیار خنک، بر روی چشم آسیب دیده نگه دارید تا زمانی که به دمای اتاق برسد.

۹. سیب زمینی

اثر خنک کننده سیب زمینی، ماهیچه‌های چشم را آرام می‌کند، در نتیجه، کمک خواهد کرد همه آنچه باید انجام دهید، این است که یک سیب زمینی کوچک را در برش‌های نازک بریده و این برش‌ها را روی چشم خود قرار دهید.

۱۰. ماساژ چشم

ماساژ مناطق اطراف (زیر و بالا) چشم، با کمک انگشت اشاره ماساژ، در نهایت باعث افزایش گردش خون و تقویت عضلات چشم خواهد شد این فرایند را حداقل برای ۳۰ ثانیه ۵-۶ بار در روز تکرار کنید.

۱۱. پلک زدن سخت

چشمک زدن، یک روش عالی برای درمان پرش پلک است، چشمانتان را ببندید و سپس آن‌ها را از حد معمول بازتر کنید این روش باعث افزایش رطوبت چشم‌ها می‌باشد. تکرار این روند، را تا زمانی که تولید اشک کنند، راه حلی ست که به پلک‌های شما کمک می‌کند.

۱۲. چشمک زدن سریع

چشمک زدن به سرعت نه تنها کمک می‌کند، تا آلودگی چشم را از بین ببرد، بلکه عضلات چشم را نیز روان و آرام می‌کند به سرعت و به مدت حدود ۲۰ ثانیه چشمک بزنید سپس یک استراحت کوچکی بگیرید، و روند را تکرار کنید.

۱۳. بستن نیمه پلک‌ها

بسته شدن پلک‌ها تا نیمه می‌تواند تسکین فوری را فراهم کند سعی کنید آن را برای حداقل سی ثانیه انجام دهید این درمان باعث می‌شود که ماهیچه‌ها، قوی و هیدراته شوند تا مشکل چشمی باقی نماند.

۱۴. تمرین تنفس

تمرینات تنفس، تمرینات ده دقیقه‌ای روزانه (قبل از خواب و بعد از بیداری)، هستند که می‌توانند به کاهش سطح استرس کمک کنند، که در نهایت مشکل را برطرف کند.

توصیه‌های دیگری که باید برای پرش پلک رعایت کنید

خواب مناسب ۸ ساعت در روز

نوشیدن بیش از ۸-۱۰ لیوان آب

استفاده از عینک‌های آنتی ریفلکس، جهت کم کردن فشار، اگر زمان زیادی را در مقابل کامپیوتر می‌گذراندید.

پرش پلک و هرآنچه که باید درباره آن بدانید

چنانچه که روی کامپیوتر کار می‌کنید، استراحت داده و چشم‌ها را ببندید.

چشمان خود را در فواصل منظم شستشو دهید.

چشمانتان را با استفاده از قطره‌های چشم مرطوب کنید.

چای یا قهوه بیش از حد، ننوشید، زیرا ممکن است، باعث بروز مشکل شود.

از مصرف بیش از حد الکل خودداری کنید.

وقت زیادی را در مقابل دستگاه‌های الکترونیکی، مانند؛ کامپیوتر، لپ تاپ و موبایل صرف نکنید.

چشمانتان را به طور مرتب، با دست پاک نکنید.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: درمان تیک عصبی زیست محیطی نور خورشید مغز مشکلات پزشک متخصص پزشک موز سلامت مواد غذایی پنبه پوست سیب زمینی استرس مصرف بیش از حد لپ تاپ موبایل تیک عصبی پلک چشم پرش پلک چشم اسپاسم پلک عضلات چشم ماهیچه ها چشمک زدن چشم ها پلک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۲۸۲۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیاره مشتری ممکن است عامل وجود ماه زمین باشد

در اوایل شکل‌گیری منظومه شمسی، زمانی بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید، ظاهرا رویدادی موسوم به ناپایداری سیاره‌های بزرگ به هرج و مرج در میان سیاره‌ها منجر و موجب شد تا غول‌های گازی جابه‌جا و در مدارهای فعلی خود ساکن شدند.

به گزارش زومیت، دانشمندان معتقدند سیاره‌های مهاجر به‌ویژه سیاره مشتری احتمالا با از بین بردن ثبات مداری پیش‌سیاره‌ای در ابعاد مریخ موسوم به تیا، زمینه‌ساز شکل‌گیری ماه شده‌اند. این ناپایداری عامل برخورد تیا با زمین بوده است. در نتیجه‌ی این برخورد قطعاتی از زمین به داخل فضا پرتاب شدند و به مرور ماه را تشکیل دادند.

به لطف پژوهش‌های مرتبط با ترکیب و موقعیت انواع مختلف سیارک‌ها و دنباله‌دارها، دانشمندان می‌دانند که رویداد فاجعه‌بار یادشده در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این‌حال هنوز معماهای زیادی درباره‌ی این دوره وجود دارد.

بر اساس نظریه ناپایداری سیاره بزرگ، سیاره‌های غول‌پیکر مثل مشتری در اوایل حیات منظومه شمسی جابه‌جا شدند.

برای مثال دانشمندان می‌دانند اجرام امروزی منظومه‌ی شمسی به‌ویژه زمین، از دیسک گاز و غبار اطراف خورشید شکل گرفته‌اند. با این‌حال، برخی از این مواد مثل سیارک‌ها و دنباله‌دارها از مواد داخل دیسک تشکیل نشده‌‌‌اند. در عوض شکل‌گیری این اجرام در فاصله‌ی نزدیک به خورشید قابل درک‌تر است. اگر مشتری و دیگر سیاره‌های غول‌پیکر از محل شکل‌گیری خود مهاجرت کرده باشند، احتمالا سیارک‌ها و دنباله‌دارها هم قادر به این کار بوده‌اند.

در منظومه‌ی شمسی جوان، چهار سیاره غول گازی یعنی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون در فاصله‌ی نزدیکی نسبت به یکدیگر قرار داشتند. به‌مرورزمان، برهم‌کنش‌های گرانشی با خرده‌سیاره‌های آن‌سوی نپتون باعث شد زحل، اورانوس و نپتون به سمت بیرون مهاجرت کنند، در حالی که مشتری به سمت داخل حرکت کرد و به‌این‌ترتیب به ناپایداری اجرام بخش داخلی منظومه‌ی شمسی منجر شد. به گفته‌ی کریسا اودلیدو، دانشمند سیاره‌ای دانشگاه لستر:

فرضیه‌ی ناپایداری مداری امروزه به خوبی در جامعه‌ی سیاره‌ای پذیرفته شده است، با این‌حال زمان رخ دادن این ناپایداری هنوز موضوع بحث است.

دانشمندان نظریه‌ی ناپایداری را «مدل نیس» می‌نامند. نام این مدل برگرفته از نام شهر میزبان رصدخانه‌ی کوت دازور در فرانسه است که برای اولین بار این فرضیه در آنجا مطرح شد. در ابتدا دانشمندان تصور می‌کردند این ناپایداری بین ۵۰۰ میلیون تا ۸۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داد. در صورتی که این فرضیه حقیقت داشته باشد، همزمان با رویدادی موسوم به بمباران سنگین پسین است که طی آن سیاره‌های داخلی منظومه‌ی شمسی هدف بمباران دنباله‌دارهایی بودند که به لطف مهاجرت غول‌های گازی از مدار خود منحرف شده بودند.

با این‌حال شواهدی خلاف بمباران سنگین پسین وجود دارند و به باور دانشمندان ناپایداری حداکثر ۱۰۰ میلیون سال پس از شکل‌گیری منظومه شمسی رخ داد؛ یعنی زمانی که مشتری می‌توانست سیارک‌های تروجانش را در نقاط لاگرانژی L4 و L5 خود تصاحب کند. کوین والش از مؤسسه‌ی پژوهشی بولدر کلرادو می‌گوید:

به نظر می‌رسد این توافق وجود دارد که ناپایداری مشابه مدل نیس کمتر از ۱۰۰ میلیون سال پس از شکل‌گیری منظومه‌ی شمسی رخ داده است، اما نظریه‌های متفاوتی در حال ظهور هستند. بر اساس یک نظریه، ناپایداری ممکن است به‌سرعت و تنها در فاصله‌ی چهار میلیون سال از شکل‌گیری منظومه شمسی رخ داده باشد. گروهی دیگر بر این باورند که دیرتر و حدود ۶۰ میلیون سال بعد رخ داده است. آودلیدو به کمک والش و دیگر دانشمندان سیاره‌ای به دنبال پاسخ این معما هستند.

پژوهشگرها بر نوعی شهاب‌سنگ به نام EL کندریت انستاتیت تمرکز کردند که دارای فراوانی اندک آهن است و از نظر ترکیب و نسبت ایزوتوپی شباهت زیادی به مواد تشکیل‌دهنده‌ی زمین دارد. آن‌ها با بررسی این شهاب‌سنگ می‌توانند بگویند زمین و کندریت‌های EL احتمالا از بخش یکسانی از دیسک شکل‌گیری ستاره‌ای سرچشمه گرفته‌اند.

با این‌حال بدنه‌ی میزبان کندریت EL دیگر نزدیک به زمین نیست. در واقع بر اساس رصدهای نجومی تلسکوپ‌های زمینی، این شهاب‌سنگ‌ها به خانواده‌ی سیارک‌های آتور تعلق دارند که در فاصله‌ی بسیار دوردست در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارد. خانواده‌ی آتور و کندریت‌های EL زمانی بخشی از یک سیارک بزرگ بودند که در برخورد نزدیک به سه میلیارد سال پیش قطعه قطعه شدند. این رویداد ربطی به ناپایداری بزرگ ندارد.

با این حال قطعا قرار گرفتن جد خانواده‌ی آتور در کمربند سیارکی، دلیل داشته است. به باور دانشمندان این عامل همان آشوبی است که به سرگردانی مشتری انجامید؛ بنابراین کندریت‌های EL زمان‌سنج‌های خوبی برای این رویداد به شمار می‌روند، زیرا سابقه‌ی شفافی از اتفاقات را در خود دارند.

در اوایل حیات منظومه شمسی، جرمی موسوم به تیا با زمین برخورد کرد.

پژوهشگرها با استفاده از شبیه‌سازی‌های متغیر، سناریوهای متعددی را برای مهاجرت سیاره‌ی مشتری مدلسازی کردند. آن‌ها در نهایت به این نتیجه رسیدند که سیاره‌ی مشتری حدود ۶۰ میلیون سال پس از تولد منظومه شمسی باعث قرار گرفتن جرم میزبان آتور در کمربند سیارکی شد. حالا دانشمندان می‌توانند بگویند ناپایداری بزرگ بین ۶۰ میلیون تا ۱۰۰ میلیون سال رخ داده است. بر اساس توضیحات والش:

آدولیدو متوجه شد مدل نیس که بر اساس آن مدار سیاره‌های غول‌پیکری در بازه‌ای ۱۰ تا ۲۰ میلیون ساله در هم می‌ریزند، بهترین و شاید تنها زمان ارسال سیارک‌ها به منطقه‌ی خانواده‌ی سیارکی آتور بوده است.

از سویی، برخورد بین زمین و تیا که به شکل‌گیری ماه انجامید در همین زمان رخ داده است. به گفته‌ی آودلیدو:

می‌دانیم برخورد بزرگی بین پیش‌سیاره زمین و تیا رخ داده است که دارای ترکیب بسیار مشابه بوده‌اند. تخمین‌های سنی موجود، حاصل نمونه‌های دریافتی از ماه هستند. درحالی‌که دیگر همکاران نشان می‌دهند این برخورد نتیجه‌ی ناپایداری سیاره‌های بزرگ بوده است.

البته راهی برای اثبات دقیق ادعای فوق وجود ندارد زیرا وقتی بحث ۴٫۵ میلیارد سال پیش به میان می‌آید، اثبات یک نظریه کار دشواری خواهد بود. با این‌حال پژوهشگرها بر این مسئله توافق دارند که برخورد تشکیل دهنده‌ی ماه زمین همزمان با ناپایداری سیاره‌ غول‌پیکر رخ داده است. به نوشته آودلیدو:

پژوهش ما این رویدادها را در یک بازه‌ی زمانی منسجم قرار می‌دهد. با اینکه رسیدن به اثباتی جامع برای تأثیر مشتری بر شکل‌گیری ماه زمین ممکن نیست، شواهد کاملا بیانگر هستند.

بنابراین دفعه‌ی بعد که به چهره‌ی نقره‌ای ماه در آسمان شب نگاه می‌کنید، بدانید که ماه زمین میراث شرایط آغازین منظومه شمسی است؛ یعنی زمانی که پای مشتری در میان بود.

یافته‌های پژوهش ۱۶ آوریل در مجله‌ی ساینس منتشر شد.

کانال عصر ایران در تلگرام